Zantac to nazwa handlowa leku, którego aktywnym składnikiem była ranitydyna. Ranitydyna to antagonista receptora histaminowego H2, co oznacza, że blokuje działanie histaminy w żołądku. Histamina stymuluje komórki okładzinowe żołądka do produkcji kwasu solnego. Poprzez blokowanie histaminy, ranitydyna zmniejsza wydzielanie kwasu żołądkowego.
Dawkowanie Zantacu było ustalane indywidualnie przez lekarza, w zależności od konkretnego schorzenia i stanu pacjenta. Zazwyczaj zalecane dawki dla dorosłych wahały się od 150 mg dwa razy dziennie do 300 mg raz dziennie, przyjmowane doustnie. Ważne jest, aby zawsze przestrzegać zaleceń lekarza lub farmaceuty dotyczących dawkowania.
Zantac był stosowany w leczeniu schorzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego, takich jak:
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
Refluks żołądkowo-przełykowy (zgaga)
Zapalenie przełyku
Zespół Zollingera-Ellisona (rzadkie schorzenie powodujące nadmierne wydzielanie kwasu żołądkowego)
Ze względu na wycofanie Zantacu z rynku z powodu obaw dotyczących zanieczyszczeń NDMA, pacjenci poszukują alternatywnych leków. Analogi aktywnego składnika (ranitydyny) już nie są powszechnie dostępne. W zamian lekarze mogą przepisać leki z tej samej grupy (antagoniści receptora H2) lub z innych grup (inhibitory pompy protonowej).
Analogi o podobnym działaniu do Zantacu, czyli leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego, to: