Lit to pierwiastek chemiczny, który w medycynie stosowany jest w postaci soli litu. Aktywnym składnikiem leków zawierających lit jest jon litu (Li+), który oddziałuje na różne systemy neuroprzekaźnikowe w mózgu, stabilizując nastrój.
Dawkowanie litu jest indywidualne i zależy od stanu pacjenta, reakcji na leczenie oraz stężenia litu we krwi. Zazwyczaj dawka początkowa jest stopniowo zwiększana, aż do osiągnięcia terapeutycznego stężenia litu w surowicy krwi, które monitoruje się regularnymi badaniami. Lekarz prowadzący ustala indywidualny plan dawkowania, uwzględniając potrzeby pacjenta.
Lit stosowany jest przede wszystkim w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (ChAD), zarówno w fazie manii, jak i depresji, oraz w profilaktyce nawrotów tych zaburzeń. Pomaga stabilizować nastrój, zmniejszając wahania między skrajnymi stanami emocjonalnymi. Ponadto, lit może być stosowany w leczeniu nawracającej depresji oraz w niektórych przypadkach zaburzeń schizoafektywnych.